آدرس انتخاباتی غلط آمریکایی‌ها-راهبرد معاصر
بمباران دفتر حزب بعث سوریه در بیروت + ویدئو جزئیات جدید از ماجرای جنجالی درز اسناد محرمانه اسرائیل کشته شدن ۴ تروریست در کرکوک عراقچی: نگرانی مشترک نسبت به تهدیدات صهیونیست‌ها در منطقه شکل گرفته است فعالیت کنسولگری‌های ایران در مونیخ، هامبورگ و فرانکفورت تا ۲۸ آبان ۱۰ شهید و ۲۰ مجروح در بمباران یک مدرسه در غزه تفتیش بدنی علی لاریجانی و هیات ایرانی در فرودگاه بیروت صحت دارد؟ لاریجانی در گفتگو با المیادین: حامل پیام از جانب رهبر انقلاب برای بشار اسد و نبیه بری بودم اطلاعیه جدید سفارت ایران خطاب به ایرانیان مقیم آلمان پوتین: هر توافقی درباره اوکراین باید حافظ منافع امنیتی روسیه باشد حمله بی‌سابقه حزب‌الله به مقر وزارت جنگ رژیم صهیونیستی واکنش ایران به واهمه از ترور ترامپ! نخستین تماس صدراعظم آلمان با پوتین پس از دو سال قطعنامه جدید سازمان ملل در حمایت از حق تعیین سرنوشت فلسطینیان سفیر ایران در بیروت: سفر مقامات ایرانی به لبنان از شاخص‌های مهم حمایت از این کشور و مقاومت است
یادداشت اختصاصی حنیف غفاری، کارشناس مسائل بین‌الملل؛

آدرس انتخاباتی غلط آمریکایی‌ها

در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بیشتر مؤسسات نظرسنجی و تحقیقاتی بر روی این گزاره که اقتصاد، مهاجرت، موضوعات اجتماعی، بیمه‌های درمانی و… اولویت‌های اصلی رأی دهندگان هستند، تأکید دارند. گویا تثبیت این ذهنیت کلیشه‌ای به یکی از مأموریت‌های ثابت تبلیغات و دیپلماسی عمومی آمریکا تبدیل شده است.
حنیف غفاری؛ کارشناس مسائل بین‌الملل
تاریخ انتشار: ۱۳:۴۱ - ۲۵ مهر ۱۴۰۳ - 2024 October 16
کد خبر: ۲۶۰۱۹۶

آدرس انتخاباتی غلط آمریکایی‌ها

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ طی ادوار گوناگون انتخاباتی آمریکا، شاهد تاکید رسانه ها و موسسات نظرسنجی این کشور بر روی یک گزاره نخ نما هستیم؛ اینکه اقتصاد، مهاجرت، موضوعات  اجتماعی، بیمه های درمانی و ... اولویتهای اصلی رای دهندگان آمریکایی بوده و سیاست خارجی اساسا جایگاه و نقش پررنگی در این الگوی انتخاباتی و رای دهی ندارد.
 
در آستانه برگزاری انتخابات ماه نوامبر سال 2024 میلادی نیز اکثر موسسات نظرسنجی و تحقیقاتی در داخل آمریکا، بر روی این گزاره تاکید ویژه ای دارند. گویا تثبیت این ذهنیت کلیشه ای تبدیل به یکی از ماموریتهای ثابت حوزه تبلیغات و دیپلماسی عمومی آمریکا شده است.
 

مخالفت شدید شهروندان عرب تبار و مسلمان آمریکایی با جنگ غزه و لبنان، سبب شده تا آنها دیگر کمترین تمایلی در خصوص گردش آرای خود در سبد دموکراتها نداشته باشند


در نقد این گزاره، باید به شکست جیمی کارتر در انتخابات ریاست جمهوری سال  1978 میلادی در برابر ریگان اشاره کنیم که بخش اعظم آن، ریشه در شکست دموکراتها در مواجهه با بحران تسخیر لانه جاسوسی در ایران بود. در سال 1992 میلادی نیز بوش پدر، علی رغم عملکرد مثبت خود در حوزه اقتصاد، به دلیل راه اندازی جنگ خلیج فارس و تصاعد بحرانهای امنیتی ناشی از آن، تبدیل به نامزد شکست خورده جمهوریخواهان در برابر بیل کلینتون شد.
 
در حال حاضر نیز با بحرانی در منطقه غرب آسیا مواجه هستیم که آمریکا نه تنها در راه اندازی و استمرار آن دست داشته، بلکه تاکتیکهای فعلی خود را بر بسط  دامنه این بحران متمرکز ساخته است. ارسال سامانه پاد به اراضی اشغالی و اعزام هزاران نیروی تفنگدار از سوی سنتکام و پنتاگون به اراضی اشغالی، نشان دهنده نقش مستقیم و بی واسطه کاخ سفید در جنگ غزه و لبنان است.
 
نظرسنجی های صورت گرفته در ایالتهای خاص و سرنوشت ساز مانند میشیگان و ویسیکانسین نشان می دهد که مخالفت شدید شهروندان عرب تبار و مسلمان آمریکایی با جنگ غزه و لبنان، سبب شده تا آنها دیگر کمترین تمایلی در خصوص گردش آرای خود در سبد دموکراتها نداشته باشند.
 
در انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 میلادی ، آرای مسلمانان پیروزی بایدن در برابر ترامپ را در منطقه موسوم به غرب میانه (متشکل از سه ایالت ویسکانسین، پنسیلوانیا و میشیگان) تضمین کرد. اما اکنون این برگ برنده تبدیل به پاشنه آشیل دموکراتها و کامالا هریس شده است. از سوی دیگر، هریس در سایه تعاملات پشت پرده ای که از سوی دموکراتها با لابی صهیونیستی-آمریکایی آیپک صورت داده، در توهم حمایت این لابی از خود و حزب متبوعش در انتخابات نوامبر به سر می برد.
 
در مقابل، برخی استراتژیستها و مشاوران انتخاباتی هریس به وی در خصوص بازیگردانی معکوس آیپک در انتخابات پیش رو هشدار داده اند. کاهش آرای ایالتی هریس، زنگ خطر شکست را برای وی به صدا در آورده است.
 
در این میان، دموکراتها به جای تغییر حداقلی بازی تاکتیکی خود در جنگ غزه از طریق مهار صهیونیستها و وادارسازی تل آویو به پذیرش آتش بس دائمی در دو جبهه غزه و لبنان، در صدد ایجاد انگیزه های مضاعف برای بسط دامنه و عمق جنایات رژیم اشغالگر قدس در غرب آسیا بر آمده اند.
 
در این میان، القاگری موسسات نظرسنجی که اکثرا به یکی از دو حزب سنتی آمریکا (دموکرات یا جمهوریخواه) وابسته هستند، نمی تواند مانع از تمرکز بر واقعیات میدان انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر شود. 

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده